آیین رونمایی و نقد مجموعه« فانوس دست باد» اثر ظهیر محمودی در بُردخون برگزار شد...
آیین رونمایی و نقد مجموعه« فانوس دست باد» اثر « ظهیر محمودی» شاعر بردخونی ساکن شیراز به همت انتشارات «شِنابا» و مجموعه شهرداری و شورای اسلامی، در سالن اجتماعات اداره آموزش و پرورش شهر بردخون برگزار شد.
در این مراسم که با استقبال کم‌نظیر شاعران، نویسندگان، منتقدان، اصحاب رسانه، فرهنگیان و دوستداران ادب از شهرستان‌های دیر، دشتی و کنگان همراه بود، نخست «دبیر نشست و مدیر نشر شنابا» به معرفی خالق مجموعه پرداخت و گفت: ظهیر محمودی، متولد بهار ۱۳۵۹ بخش بردخون، کارشناس‌ارشد ادبیات عرب، که تجربه‌های شاعری وی عمدتاً در حوزه‌‌ی کلاسیک است و کام دلش بیشتر طعم «غزل، دوبیتی و مثنوی» می‌دهد.
غلامرضا ابراهیمی اضافه کرد: مجموعه فانوس دست باد، حاصل سه دهه بالندگی و زیست ادبی شاعر است که در سه دفتر با نام‌های «شاعر شدنم زیر سر پنجره‌ها بود» (دفتر غزل‌ها) ، با لهجه‌ای داوودی باران (دفتر مثنوی‌ها) و کمی تا قسمتی ابری است حالم (دفتر دوبیتی‌ها)، با صفحه‌آرایی سپیده شیرکو و طراحی جلد فرشید ابراهیمی در شمارگان ۵۰۰ جلد توسط انتشارات «شنابا» به زیور طبع آراسته شده است.
وی با اشاره به ویژگی‌های این مجموعه خاطر نشان کرد: *آنات شاعرانه، گفتار محوری، غنای عاطفه ، بومی‌گرایی، صمیمیت زبان، تغزل و عطش آیین‌گرایی* از عناصری شورانگیزی است که اشعار محمودی را به سمت هویت خاص پیش می‌برد.
مجید عابدی ابتدا با تحسین نام مجموعه، شیوه گزینش و طرح جلد کتاب عنوان کرد: «چاپ بسیار خوب و رشک برانگیز ،طرح جلد زیبا و عمیق، فایل‌بندی اشعار به سه دفتر خاص با عناوین و چشم‌انداز نو» جزو کارهای ابتکاری و تحسین‌برانگیز این مجموعه محسوب می‌شود.
وی با اشاره به شخصیت بارز و خانواده روحانی و عالِم‌پرور محمودی بیان نمود: شخصیت خطیب‌گونه و زیست مذهبی ظهیر محمودی ــ که ریشه در فضای عالمانه‌‌ی خانواده ایشان دارد ــ سبب شده که بیشترین حجم مجموعه به ویژه غزل‌ها و مثنوی‌ها را اشعار استخوان‌دار آیینی با پشتوانه‌ی قوی دینی قرار دهد.
عابدی با اشاره به دوبیتی‌های ایشان افزود: با نگاهی به دوبیتی‌های شاعر در می‌یابیم، علیرغم دشواری کار در قالب موجز دوبیتی، تعهد هنری و اجتماعی خاصی بر این سروده‌ها حکمفرما بوده و شاعر نبض «اندیشه، عاطفه و تصویر» را به دست گرفته است؛ به طوری‌که در چشم‌انداز کلی کمتر با تکرار و نخ‌نمایی موضوع مواجه می‌شویم.
شاعر و منتقد هم استانی اضافه کرد: شعرهای محمودی عمدتاً «درون‌گرا» هستند؛ او ناخودآگاه در کنار عشق و تغزل، به سمت شعر آیینی قدم برداشته و نگاه عمیق و جسورانه‌ای به سمت بعضی از روایت‌هایی دینی و عاشورایی داشته‌اند.
عباس فضلی ضمن ابراز خشنودی از چاپ مجموعه «فانوس در دست باد» و حضور در جمع فرهنگیان و فرهنگبانان دیار بردخون با بیان دسته‌‌بندی «افراد کتابخوان» در جامعه بیان داشت: در جهان امروزی تا افراد به معنای واقعی کلمه کتابخوان نشوند، آن جامعه هیچگاه روی سعادت و پیشرفت را نخواهد دید. وی با اشاره به راز آلودگی انسان در مواجه با جهان بیان داشت: آدمی موجود پیچیده و راز آلود بوده و جهانی هم که در آن زیست می‌کند، پر از رمز و راز است؛ لذا کسی که به رمزگشایی عالم امکان، می‌پردازد اهل مطالعه است و بقیه فقط سرگرم خواندن هستند.
فضلی در ادامه به موضوع «فلسفه رنج» در هنر پرداخت و با اشارات لطیف قرآنی و فلسفی عنوان کرد: زندگی سراسر رنج است و هیچ واکنش و دگرگونی در حیات، بدون رنج حاصل نخواهد شد.
نویسنده، پژوهشگر دیّری ساکن شیراز، با اشاره به شعر و شاعری و ارتباط آن با رنج خاطرنشان کرد: ایمان و شعر و موسیقی همه از جنس رنج هستند؛ شعر روایتگر تجربیات حسی، ذهنی و عینی انسانی است. در واقع «شعر رفوی تمام رنج‌هاست» که توسط شاعر پا به عرصه‌ی هستی می‌گذارد.
مدرس و عضو هیات علمی دانشگاه، با تاکید بر درهم تنیدگی رنج در اشعار محمودی ابراز نمود: «محمودی از عنصر شعر بهره می‌گیرد. او وقتی می‌بیند فانوس زندگی‌اش دست باد است، راهی برای نجات خود می‌یابد و با شعرهایش خود را تسکین می‌دهد.»
فضلی اضافه کرد: محمودی در «غزل»هایش در سایه‌سار رنج از ویرانی ،پریشانی، دلتنگی و گریه بهره می‌برد؛ در« مثنوی»ها از داغ یاران و باران درد و آیه‌ی غم روایت می‌کند و در« دوبیتی»ها نیز از حس مرگ، غربت و یاس و ناامیدی سخن می‌گوید.
ایشان تصریح کرد : شاعر در این مجموعه، گلزخم‌های زندگی‌اش را با سرودن شعر التیام می‌یابد؛ چون شعر رفوی همه رنج‌هاست و در حقیقت نوشتن، زندگی را تحمل‌پذیرتر می‌کند.
وی با اشاره به تحصیلات دانشگاهی محمودی افزود: محمودی دانش‌آموخته ادبیات عرب است؛ نوای نای او با «نزار قبانی، محمود درویش، نازک‌الملائکه و احمد مطر» هم‌صداست. لذا شاعر در زیست ادبی با برخورداری از زبان دوم، به شعر خود جلا و صفای خاصی بخشیده است.
بشیر علوی با نگاه زیبایی‌شناختی به مجموعه «فانوس در باد» عنوان کرد:
این مجموعه علی‌الخصوص در دفتر غزل‌ها، با شگرد «گفتار گونه‌ی معناگرا» خلق شده‌اند؛ از اینرو این اشعار به سبب رفتار متعارف شاعر، با زبان قابل فهم همراه بوده و ساختار متشکلی دارند.
ایشان با اشاره به مولفه‌ی برجسته این کتاب خاطرنشان کرد: «آهنگ و زندگی‌بخشی به کلمات آشنا» از مهمترین عناصری است که به این اثر رنگ و بویی ممتاز بخشیده و شاعر با بسامد بالایی از آن بهره برده است.
وی با بیان «مردم‌گرایی و تکیه‌کلام‌های گفتاری» در این مجموعه اضافه کرد: یکی دیگر از مولفه‌های بارز این اثر تکیه‌کلام‌های روزانه و گفتاری مردم است، که سبب صمیمیت بیان و ارتباط عاطفی با مخاطب می‌شود.
علوی با اشاره به «بومی‌گرایی و بیان روایی» در این کتاب گفت: محمودی از جمله شاعرانی است که به پیروی از نیما و منوچهر آتشی از عنصر بومی‌گرایی در آثارش بهره می‌گیرد؛ همچنین از فرم روایی در راستای انسجام و وحدت اندام‌وار اشعارش رخنمون می‌شود، که شعر «مرکب بی‌سوار» نمونه‌ی موفق آن‌هاست.
خالق «نیم قرن شعر بوشهر» با پررنگ دانستن عنصر «تخیل» در اشعار محمودی خاطرنشان کرد: شاعر این مجموعه، با پرهیز از تخیل‌پردازی‌های افراطی دور از ذهن، از عناصر بیانی همچون استعاره، مجاز و کنایه و تمثیل و اسطوره چشم‌پوشی می‌کند و مبنای تخیل را بر سادگی زبان گفتار روزمره قرار می‌دهد.
نویسنده، مدرس دانشگاه و منتقد تنگستانی افزود: با نگاهی کلی به این مجموعه در می‌یابیم که در کنار اشعار آیینی، بار عمده‌ای از این اثر را «مضامین تغزلی و رمانتیک» تشکیل می‌دهد؛ در اشعار غنایی به اعتبار چگونگی رفتار شاعر با محیط پیرامون، احساس‌گرایی، عاطفه‌ی شدید و عشق در آن سهم عمده‌ای دارد؛ لذا عمدتاً محمودی با نزدیکی به زبان گفتار و دوری جستن از آرمان‌گرایی، بیشتر به جانب مضامین تغزلی و رمانتیک گرایش دارد.
در پایان مراسم خالق مجموعه «فانوس دست باد» لحظاتی چند به تقدیر و تجلیل از شاعران، منتقدان، مجموعه انتشارات «شنابا » ، اداره آموزش و پرورش و شهرداری و شورای شهر بردخون پرداخت.
ظهیر محمودی با اشاره به نقش شعر در فرهنگ ایرانی بیان داشت: شعر یکی از شاخص‌‌های اصیل در هویت و فرهنگ ایرانی‌ست که از دیرباز پا به پای دیگر هنرها در جان و دل ما و گذشتگان جریان داشته است.
ایشان اضافه کرد: شعر امروز هرچند با زبان و دغدغه‌های امروزی بیان می‌شود، اما ریشه در تاریخ و هنر این سرزمین دارد و پیوند ناگسستنی با ریشه‌های خود را حفظ کرده است.
محمودی تصریح کرد: «شعر آیینه تمام‌نما و هنرمندانه‌‌ی دردها و شادی‌هاست؛ من با شعر نفس می‌کشم، سفر می‌کنم ، عشق می ورزم و معتقدم شعر پناه انسان‌ها در فراز و فرود زندگی است»
در این محفل که با اجرای غلامرضا ابراهیمی شاعر، منتقد ادبی و مدیر انتشارات شنابا همراه بود، هر یک شاعران هم استانی «عبدالله علیپور، محمود محمودی، عقیل نجار، محمد ابراهیمی، محمد واعظ ، سمیه محمودی، رحیمه حاجیانی و معصومه عاشوری» به شعرخوانی پرداختند.
ایستگاه پایانی این آیین طربناک با «رونمایی» از مجموعه «فانوس دست باد» توسط مسئولین ، شاعران و ادیبان حاضر در محفل ،تقدیم «شاخه گل» به شاعر و «جشن امضا کتاب» توسط ظهیر محمودی به دوستداران گلزار ادب پارسی همراه بود.